Βραχύς χαλινός

Ο χαλινός του πέους είναι μια δερματική πτυχή η οποία συνδέει τη βάλανο με το κυρίως σώμα του πέους και βρίσκεται στην κάτω επιφάνεια του πέους. Ο χαλινός του πέους έχει ελαστικότητα και βοηθά στην αυτόματη επαναφορά του δέρματος του πέους όταν αποκαλύπτεται η βάλανος. Ο βραχύς χαλινός αποτελεί μια συγγενή κατάσταση η οποία αφενός επιδρά αρνητικά στη σεξουαλική δραστηριότητα του άνδρα και αφετέρου εμποδίζει την καλή υγιεινή του πέους.

Επιπλοκές

Ρήξη χαλινού: O βραχύς χαλινός στη διάρκεια της σεξουαλικής πράξης κατά τη διείσδυση μπορεί να υποστεί ατελή ρήξη με αποτέλεσμα την εντυπωσιακή αιμορραγία εκ του πέους λόγω της μεγάλης συσσώρευσης αίματος κατά τη στύση. Ο φόβος βεβαια του ασθενους, εχει ως αποτελεσμα να “χάσει” τη στύση του εκείνη τη στιγμή και αυτόματα να σταματήσει η αιμορραγία. Στο σημείο της ρήξης η διαδικασία της επούλωσης δημιουργεί ινώδη ιστό με αποτελεσμα να χάνεται η ελαστικότητα του χαλινού και να δημιουργείται προδιάθεση για υποτροπή της ρήξης. Οι υποτροπιάζουσες μικρορήξεις του χαλινού, γίνονται άναρχα με αποτέλεσμα οι ατελείς ρήξεις να δημιουργούν δυσμορφία στην κάτω επιφάνεια του πέους, δινοντας μια κακή αισθητική εικόνα.

 

Επίπτωση στην σεξουαλική ζωή: O βραχύς χαλινός επηρεάζει αρνητικά τη σεξουαλική δραστηριότητα του άνδρα  λειτουργώντας ως εμπόδιο στη στύση.Οι άνδρες ομως με βραχύ χαλινό, κατά τη φάση της στύσης, λόγω ισχυρής έλξης της βαλάνου προς τα κάτω, εκθέτουν την άνω επιφάνεια των σηρραγγωδών σωμάτων στις ισχυρές πιέσεις του κόλπου με αποτέλεσμα πόνο και δυσφορία κατά την επαφή.

 

Πλημμελής υγιεινή: Ο βραχύς χαλινος λόγω άλγους εμποδίζει την καλή υγιεινή του πέους με αποτέλεσμα τοπική μυκητίαση ή τοπική φλεγμονή οι οποίες μπορεί να μεταδοθούν κατα την επαφη.

Θεραπεία

Η θεραπεία του βραχεως χαλινου ειναι χειρουργική. Πραγματοποιείται διατομή του βραχέως χαλινού με χρήση laser ή μονοπολικής διαθερμίας ή διπολικής διαθερμιας. Η επέμβαση γίνεται με τοπική αναισθησία και η χρονική της διάρκεια είναι περιπου 20′ μπορεί να απαιτηθεί και χρήση ραμμάτων ανάλογα με την κρίση του ανδρολόγου. Ο ασθενής μπορεί να είναι σεξουαλικά ενεργός μετά από περίπου 15 ημέρες σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού.